వెనుకటి బుద్ది
ఒకనాడు ఒక ముని నదీస్నానం చేస్తూ దోసిలితో సూర్యునికి అర్ఘ్యం ఇస్తున్నాడు. ఆ సమయంలో ఆకాశంలో ఒక గ్రద్ద ఒక ఎలుకను నోట కరుచుకుని ఉంది. గ్రద్ద నుండి ఎలుక ఎలాగో తప్పించుకుని ముని దోసిటలో పడింది. అప్పుడు ఆ ముని ఆ ఎలుకను ఒడ్డుకు చేర్చి తన తపశ్శక్తితో ఒక ఆడపిల్లగా మార్చి అల్లారు ముద్దుగా పెంచసాగాడు. ఇంతలో ఆ అమ్మాయికి యుక్త వయస్సు వచ్చింది. అపుడు ఆ అమ్మాయిని పిలిచి ఆ మునీశ్వరుడు "అమ్మా! నీకు యుక్త వయస్సు వచ్చింది. నీకు వివాహం చేయాలని అనుకుంటున్నాను. ఎవరిని ఇచ్చి పెండ్లి చేయమంటావో చెప్పు తల్లీ" అని అడిగాడు. దానికి ఆ అమ్మాయి "మీ ఇష్టం తండ్రీ!" అని చెప్పింది.
ఆ ముని సంతోషంతో "అయితే సకల చరాచర సృష్టికి వెలుగునిచ్చే ఆ సూర్యభగవానుని చేసుకుంటావా?" అని అడిగాడు. దానికి ఆ అమ్మాయి "తండ్రీ మబ్బులు వస్తే మసకబారి మూసుకుపోయే ఆ సూర్యునిదేమి గొప్ప?" అన్నది.
దానికి ఆ ముని "అయితే అమ్మాయీ! నీకు మేఘుడిని ఇచ్చి పెండ్లి చేయనా?" అని అడిగాడు. దానికి ఆ అమ్మాయి "మేఘుడిదేమి గొప్ప తండ్రీ! గాలి వీస్తే కొట్టుకుపోయే మేఘుడు ఏమి గొప్ప?" అన్నది. దానికి ముని మరింత మగా "అయితే నీకు వాయుదేవుడిని ఇచ్చి పెండ్లి చేయనా?" అని అడిగాడు.
ఆ అమ్మాయి "తండ్రీ! వాయుదేవునిదేమి గొప్ప, కొండ అడ్డు వస్తే వెనక్కి వచ్చేస్తాడు కదా" అని సందేహాన్ని వెలిబుచ్చింది. ముని ఆగ్రహాన్ని ఆపుకొని "అయితే పర్వతరాజుకి ఇచ్చి చేయనా?" అని అడిగాడు. దానికి ఆ అమ్మాయి "ఎంత పర్వతరాజైనా ఎలుక తలుచుకుంటే కొండను కూడా తవ్వేయగలదు కదా!" అని అంది. దానికి ఆ ముని ఆలోచించి దీనికి పుట్టుకతో వచ్చిన బుద్ధి పోలేదు.
ఉచితానుచిత జ్ఞానం లేకుండా ఎంతటివారినైనా విమర్శిస్తూ, జన్మతః వచ్చిన తన బుద్ది పోనిచ్చుకోలేదు అని భావించి ఆ అమ్మాయిని మరల ఎలుకగా మార్చి అడవిలోకి వదిలేశాడు. అందువల్ల తమ తెలివితేటలు పెద్దల వద్ద పించకూడదు. అలూపిస్తే ఎలుకకు పట్టిన గతే పడుతుంది. అలాగే కొంతమంది ఎంతటి ఉన్నత స్థానానికి వచ్చినా తమ తమ బుద్ధి పోనిచ్చుకోరు.
